Cominciamo dal fatto che il dado industriale, popolare nelle nostre cucine e fatto per insaporire velocemente i nostri piatti, è una raccolta di conservanti, esaltatori di sapidità e altri additivi malsani, con le verdure purtroppo hanno poco a che fare. La domanda che possiamo farci:.. ma é difficile preparare il brodo vegetale a casa?… Certamente NO!… È un processo abbastanza veloce e semplice. E di cosa ho bisogno per prepararlo? … Nient’altro che verdure, sale, olio e … un frullatore.
Mi ha inspirato una delle ricette di Benedetta Rossi – FATTO IN CASA PER VOI, che condivide molti semplici consigli di cucina pronti da provare.
Ogni versione e preparazione del dado, ovviamente può variare un po’ l’una dall’altra, perché la selezione di verdure ed erbe dipende dai nostri gusti, esigenze e da ciò che attualmente abbiamo nel frigorifero. Nella base sono le verdure popolari che usiamo di solito per preparare il brodo come sedano, carote e cipolle, oltre a questi bene aggiungere anche una piccola patata che compatterà il tutto, il resto dipende solo dalla nostra immaginazione. Dobbiamo ricordare soltanto che più è ricca la composizione, più meravigliosi sapori, aromi e microelementi necessari chiuderemo nel nostro cubo.
Quale altre verdure ed erbe possiamo usare per comporre un tale estratto vegetale? Sicuramente si possono trovare qui: il prezzemolo, radice di sedano, zucchine, porro, piselli freschi o congelati, pomodoro, aglio e persino spinaci o funghi secchi (precedentemente lasciati a bagno) ed erbe come: il basilico, timo, salvia, rosmarino, maggiorana, origano, alloro, pepe nero. Questo mix di verdure contiene anche una notevole quantità di sale, che mi condisce il cibo nel modo veloce. E anche qui non ci sono le regole rigide, ognuno può aggiungere il sale in base alle proprie esigenze. Il dado vegetale fatto a casa è ottimo come base per la preparazione dei risotti, zuppe, condimenti di pesce o carne, cioè ovunque dove il dado commerciale è utilizzato finora.
DADO VEGETALE
Il dosaggio che uso:
Ingredienti:
800 g di verdure:
2-3 carote
2 cipolle
2-3 gambi di sedano
1 zucchina
1 patata piccola
1 pomodoro
1/3 di mazzo del prezzemolo (con le gambe, scarto solo le punte)
l’erbe:
6-7 foglie di basilico
1 foglia di salvia
un rametto di rosmarino (senza le parti dure)
2 rametti di timo (solo le foglie)
1 foglia di alloro (tolgo alla fine della cottura)
pepe q.b.
50 g di sale
2 cucchiai di olio d’oliva
Preparazione:
Lavo le verdure, le sbuccio e taglio a cubetti spessi, quindi metto tutto in una padella, verso 2 cucchiai di olio e soffriggo per circa 10 minuti. Aggiungo il sale e continuo la cottura altri 10 minuti aumentando la fiamma in modo che l’acqua evapora e le verdure si ammorbidiscano bene, mescolo continuamente! Trascorso questo tempo, metto le verdure in un frullatore, rimuovo soltanto la foglia d’alloro e tritto tutto in modo da ottenere una polpa omogenea. Nuovamente trasferisco le verdure nella padella per far evaporare l’acqua rimasta. Mescolo sempre, non lascio mai il composto solo, altrimenti le verdure tendono ad attaccare facilmente. Dopo circa 10-15 minuti (massimo 20 min.), la consistenza della polpa si addenserà notevolmente. Tolgo tutto dal fuco e lascio raffreddare completamente.
Posiziono la carta da forno su un piatto piano (io utilizzo un tagliere) spalmo il composto e dò una forma rettangolare alta più meno 1 cm, livello bene su ogni lato con un coltello largo. Metto nel congelatore per almeno 12 ore, dopo di che taglio il blocco a cubetti (escono 12 pezzi), tra ognuno metto un piccolo pezzo di carta da forno in modo che non si attacchino tra di loro. Chiudo in una scatola e conservo nel congelatore per diversi mesi. Attenzione! a causa della notevole quantità di sale, non tutti i frigoriferi riescono a congelare accuratamente la miscela di verdure, quindi potete immediatamente trasferire il composto in un contenitore di plastica e tenere in questo modo nel congelatore. La miscela avrà una consistenza densa e cremosa, che ci permette di usarla molto facilmente col cucchiaio in qualsiasi momento che ne ho bisogno.
Zacznijmy od tego, że tak popularne w naszej kuchni bulionówki typu “KNORR”, które mają za zadanie dodać “wigoru” potrawom to zbiór wszelakich konserwantów, polepszaczy smaku i innych niezdrowych dodatków, a z warzywami mają niestety mało wspólnego. Czy zrobienie w domu rosołowej kostki na bazie warzyw jest trudne? Z pewnością NIE! To dość szybki i nieskomplikowany proces. A czego potrzebuję by ją przygotować?… nic innego jak warzywa, sól, trochę oleju i… blender. Moją inspiracją był przepis, podejrzany u popularnej we Włoszech autorki książek kucharskich i blogerki Benedetty Rossi @fattoincasapervoi, która dzieli się wieloma prostymi radami kulinarnymi, wartymi wypróbowania. Każda wersja przygotowania bulionu może oczywiście różnić się od siebie co nieco, ponieważ dobór warzyw i ziół zależy od naszych smaków, potrzeb, jak również od tego co akurat mamy w lodówce.
Podstawą przepisu są oczywiście popularne warzywa rosołowe takie jak seler korzeniowy, marchewka, cebula i natka pietruszki. Warto też dodać małego kartofla, który będzie miał za zadanie zagęszczenie całości. Reszta zależy już tylko od naszej wyobraźni. Pamiętajmy, że im bogatszy będzie skład mieszanki, tym więcej cudownych smaków, aromatów i niezbędnych mikroelementów zamkniemy w naszej bulionówce. Jakich jarzyn i ziół możemy ponadto użyć do skomponowania takiego ekstraktu warzywnego? Z całą pewnością mogą się tutaj znaleźć: korzeń pietruszki, seler naciowy, cukinia, por, świeży lub mrożony groszek zielony, pomidor, czosnek a nawet szpinak i suszone grzyby (wcześniej namoczone) oraz zioła takie jak: bazylia, tymianek, szałwia, rozmaryn, majeranek, oregano, listek laurowy, czarny pieprz.
Cała ta mieszanka warzywna zawiera także znaczną ilość soli, która ma za zadanie szybkie doprawienie potrawy do której ją używam. I tutaj również nie ma ścisłych zasad, każdy powinien sam doprawić ją w/g swoich potrzeb. Skondensowany bulion warzywny doskonale sprawdza się jako baza do przygotowania risotto, zup czy doprawienia pieczonych mięs i ryb czyli wszędzie tam gdzie dotąd używało się tradycyjnej kostki.
Jak wygląda to u mnie czyli proporcje, których używam:
Składniki:
800 g warzyw:
2-3 marchewki
2 cebule
2-3 łodygi selera naciowego
1 mała cukinia
1 mały kartofel
1 mały pomidor
1/3 – 1/2 pęczka natki pietruszki (razem z ogonkami, obcinam tylko koniuszki)
Zioła:
6-7 listków bazylii
1 listek szałwii
mała gałązka rozmarynu (bez twardych części)
2 gałązki tymianku (tylko listki)
1 listek laurowy (wyjąć pod koniec smażenia)
pieprz do smaku
50 g soli
2 łyżki oliwy lub oleju rzepakowego
Przygotowanie:
Przygotowane warzywa myję i obieram oraz kroję w grubą kostkę, następnie wszystko wrzucam na patelnię podlewając 2 łyżkami oliwy. Smażę przez ok. 10 min. dodaję sól i smażę kolejne 10 min., przy czym zwiększam płomień by warzywa odparowały i dobrze zmiękły, mieszam przez cały czas! Po tym czasie warzywa przekładam do blendera, wyjmuję liść laurowy i rozdrabniam wszystko na gładką papkę. Zmiksowane warzywa ponownie przenoszę na patelnię, pozostawiam na dużym gazie, po to by cała woda jeszcze raz ładnie odparowała. Nie zapominam też o ciągłym i energicznym mieszaniu w przeciwnym razie warzywa łatwo przywierają. Po około 10- 15 minutach smażenia (max 20min.) konsystencja naszej papki wyraźnie zgęstnieje, będzie dość zwarta. Zestawiam całość z gazu i pozostawiam do całkowitego wystygnięcia. Na płaskim talerzu (ja używam deski do krojenia) układam papier do pieczenia i formuję na nim z przesmażonych warzyw płaski blok prostokątny (wys. ok. 1 cm), ładnie wyrównuję go z każdej strony szerokim nożem. Wstawiam do zamrażalnika na co najmniej 12 godz., po tym czasie blok kroję na zgrabne kostki (wychodzi 12 szt.), każdą z nich przekładam małym kawałkiem papieru do pieczenia, żeby nie posklejały się między sobą i zamykam w pudełku. Przechowuję w zamrażalce kilka miesięcy. Uwaga! ze względu na dużą ilość soli nie w każdej lodówce udaje się dokładnie zamrozić mix warzywny, z powodzeniem więc można go od razu przełożyć do plastikowego naczynia i w taki sposób przechowywać w zamrażalniku. Wówczas mieszanka ma gęstą, kremową konsystencję, którą swobodnie pozwala nabierać się łyżką w każdym momencie, gdy chcemy jej użyć.
Una eccellente fusione tra fragole e asparagi rende il piatto molto fresco e indimenticabile.
TAGLIOLINI CON FRAGOLE E ASPARAGI
Ingredienti: (per 2 persone)
10 – 12 asparagi verdi
250 g di fragole
mezza cipolla piccola
200 ml di panna da cucina
sale, pepe
qualche cucchiaio di olio di semi
una noce di burro
pasta lunga all’uovo, tagliolini o tagliatelle (circa 80g a persona)
Consiglio:
Per questa ricetta non si usa olio extra vergine perché è troppo forte e copre il delicato gusto delle fragole.
Procedimento:
Prendo gli asparagi e ne pelo leggermente le estremità dure, li risciacquo e taglio a pezzi. Trito mezza cipolla e faccio rosolare sulla padella con un po’ di olio, aggiungo gli asparagi, e metto una noce di burro, basta qualche minuto di cottura. Quando gli asparagi diventano piacevolmente croccanti verso la panna e aggiusto il gusto con sale e pepe. Faccio bollire la salsa a fuoco vivace per qualche minuto in modo che la panna si restringa. Nel fra tempo lavo e taglio le fragole in cubetti. Cucino la pasta al dente, scolo e finisco la cottura nella salsa di asparagi, all’ultimo salto con le fragole a cubetti e un cucchiaio di parmigiano (lascio qualche fragola per decorare). Sul piatto decoro la pasta con le fragole rimanenti.
Makaron ze szparagami i truskawkami jest intrygującą propozycją na wiosenny obiad lub… takąż gorącą kolację. Niezwykłe zestawienie zdecydowanego smaku zielonych szparagów z kontrastującym, orzeźwiającym smakiem truskawek sprawia, że o takim połączeniu nie da się długo zapomnieć, to po prostu kulinarna uczta!. Jednocześnie jest to posiłek bardzo szybki i prosty w przygotowaniu. Przekonajcie się o tym sami.
SZPARAGI
Szparagi, które kiedyś uchodziły za luksus coraz częściej trafiają na nasze stoły i dobrze, bo oprócz swojego wyrafinowanego smaku są cennym źródłem witamin C i K, a także witamin z grupy B, ponadto mają w sobie pokłady wielu mikroelementów wśród nich żelaza, potasu, magnezu, selenu i fosforu. Zielone szparagi zawierają dość spore ilości witaminy A i kwasu foliowego. Warzywa te ze względu na to, że są niskokaloryczne uważane są za lekkostrawne, a przy tym posiadając duże ilości białka, bardzo pożywne.
TAGLIATELLE ZE SZPARAGAMI I TRUSKAWKAMI
Składniki: (porcja na 2 osoby)
ok. 10 – 12 zielonych szparagów
pół cebulki
ok. 250 g truskawek
200 ml kremowej śmietanki 30 % (nie kwaśnej!)
ok. 200 g “długiego makaronu jajecznego” typu wstążki (tagliatelle, tagliolini)
sól i pieprz do smaku
2 łyżki oleju np. rzepakowego
1 łyżeczka masła
1-2 łyżki parmezanu
Uwaga!
do tego przepisu nie używa się oliwy extra vergine, ponieważ ma zbyt mocny aromat, który przykrywa delikatny smak truskawek.
Przygotowanie:
Szparagi myję i skrobaczką obieram twardsze ich części, po czym kroję w kawałki. Cebulkę drobno siekam i krótko przesmażam na patelni z dodatkiem oleju i masła, wrzucam szparagi, czubki pozostawiam na sam koniec, ponieważ są delikatne i bardzo szybko się gotują. Po kilku minutach, gdy tylko szparagi staną się przyjemnie kruche, kończę proces gotowania wlewając śmietankę i natychmiast zwiększam płomień, po to by sos zredukował się i nieco zagęścił, powinien mieć jedwabistą, kremową konsystencję (bez dodatku mąki). Na koniec wrzucam główki szparagów, które mi pozostały oraz przyprawiam solą i pieprzem do smaku. W międzyczasie myję truskawki i kroję je w kostkę. W osolonej wodzie gotuję makaron “al dente”, odcedzam go i łączę na patelni razem z sosem szparagowym, dodaję truskawki (kilka pozostawiam do dekoracji), wszystko razem i posypuję parmezanem. Na talerzu makaron dekoruję cząstkami truskawek.
Questa è una ricetta antica dove le nostre mamme e nonne con poche cose creavano un dolce buono è sfizioso, ed anche un dolce di recupero che permette di consumare tutti i vari biscotti che avanzano nelle dispense di nostre case. Formando le sfere si crea un dessert appetitoso e elegante.
Salame al cioccolato in sfere
Ingredienti:
500 g di biscotti sbriciolati
190 g di burro
4 cucchiai grandi d’acqua
2 cucchiai grandi di alcool (ad es. Brandy, rum)
150 g di zucchero
3 cucchiai grandi di cacao amaro in polvere
1 tuorlo d’uovo
buccia d’arancia grattugiata o un aroma d’arancia
Per guarnizione a secondo del gusto:
una manciata di biscotti frantumati lasciati dalla ricetta
noci o pistacchi tritati
trucioli di cocco
cioccolato fuso (amaro, al latte o bianco)
Procedimento:
In una pentola grande, sciolgo il burro, aggiungo zucchero, cacao e acqua, mescolo tutti gli ingredienti con cura in modo da creare il cioccolato fuso bello e lucido. La pentola lascio a fuoco basso ancora per 5-7 minuti. Alla fine aggiungo il rum e buccia d”arancia scottata e ben lavata (o l’aroma d’arancia). Faccio raffreddare il cioccolato, quando sarà freddo però ancora liquido incorporo un tuorlo d’uovo e verso i biscotti, mescolo tutto veloce e comincio immediatamente a formare le sfere di circa 2,5 – 3 cm di diametro. Decoro subito passando le sfere nei biscotti sbriciolati o un’altra guarnizione a vostro piacere. Usare 2-3 tipi di granella differenti danno un interessante effetto decorativo. I dolcetti pronti li metto nel frigo, dopo qualche ore sono buoni da mangiare. Se non abbiamo tempo per formare le sfere, il composto di cioccolato lo possiamo mettere nella forma da plum cake rivestita prima con carta da forno. Le sfere conservate nel frigorifero durano circa 3-4 giorni, mettendo nel congelatore possiamo goderle per un periodo più lungo, è sufficiente rimuoverle 2-3 ore prima del consumo.
Przepis na poczciwy blok kakaowy, który pamięta jeszcze czasy Polski komunistycznej przekształciłam w eleganckie i przede wszystkim bardzo apetyczne praliny kakaowe.
Składniki:
500 g pokruszonych herbatników (garść pozostawić do obtoczenia)
190 g masła lub margaryny
4 duże łyżki wody
2 duże łyżki alkoholu (np. brandy, rum)
150 g cukru
3 duże łyżki kakao
1 żółtko
tarta skórka z pomarańczy lub zapach pomarańczowy
Do obtoczenia (do wyboru):
garść najdrobniej rozkruszonych herbatników
wiórki kokosowe
posypka z orzechów włoskich lub pistacjowych
polewa z czekolady mlecznej, gorzkiej lub białej
Przygotowanie:
W większym garnku rozpuszczam masło, dodaję cukier, kakao i wodę, mieszam wszystkie składniki bardzo dokładnie, tak aby powstała błyszcząca masa czekoladowa, pozostawiam na małym ogniu i gotuję jeszcze ok. 5-7 minut. Pod koniec wlewam rum i ścieram skórkę z dobrze umytej i wyparzonej pomarańczy (lub zapach pomarańczowy). Masę pozostawiam do ostudzenia, następnie dodaję żółtko oraz wsypuję drobno pokruszone herbatniki (garść pozostawiam do obtoczenia). Całość dokładnie mieszam i zaczynam od razu formować w dłoniach kulki ok.3 – 3,5 cm średnicy. Gotowe kulki obtaczam w wybranej posypce (ciekawy efekt dekoracyjny daje użycie 2-3 różnych typów). Tak przygotowane ciastka wstawiam do lodówki. Po paru godzinach są dobre do jedzenia. Jeśli nie mamy czasu na formowanie kulek, masę można przełożyć do foremki keksowej wyłożonej wcześniej papierem do pieczenia. Blok kakaowy czy kulki kakaowe przechowuję w lodówce ok.3-4 dni, ale jeśli zamrozimy możemy cieszyć się nimi przez dłuży czas, wystarczy wyjąć na 2-3 godziny przed spożyciem.
FRITTELLE TRADIZIONALI DI CARNEVALE CON L’UVETTA O FARCITE CON CREMA PASTICCERA
Per il periodo di carnevale vi lascio la ricetta di frittelle soffici e molto golose.
Ingredienti:
250 ml di acqua
50 g di burro
200 g di farina tipo 00
50 g di zucchero
3-4 uova
1 bustina di zucchero vanigliato
buccia di limone grattugiata (o fialetta di limone)
1 cucchiaino (raso da té) di lievito
una presa di sale
olio di semi per friggere
zucchero a velo
uvetta secca o crema pasticciera per farcire
Procedimento:
Metto l’acqua, burro e sale in una pentola e faccio bollire, quindi tolgo dal fuoco per mettere la farina tutta in una volta nel liquido caldo, mescolo veloce e molto bene. Dalla pasta si forma una palla compatta. Rimetto la pentola sul fuoco e cucino ancora per un minuto. Sposto la palla sulla terrina e faccio raffreddare. Quando la pasta diventa tiepida incorporo lo zucchero, buccia di limone (o aroma di limone), zucchero vanigliato e uova – uno alla volta. Mescolo tutto con la frusta fino a che l’impasto si presenta lucido, senza i grumi e cade pesantemente dal cucchiaio. Per l’ultimo metto il lievito artificiale e uvetta secca ammollate prima nel acqua (nella versione con uvetta). Attenzione: l’impasto lavorato più a lungo incorpora più l’aria e dopo cresce meglio durante la frittura. Friggo nell’olio bollente finché prendono un bel colore d’ambra. Nella versione farcita riempio le frittelle fredde con la crema pasticciera aiutando da saccapoche (sacca da pasticcere). Alla fine metto lo zucchero a velo.
TRADYCYJNE PĄCZKI SMAŻONE W CZASIE KARNAWAŁU W WENECJI
Karnawał już za pasem, zapraszam więc na pyszne, puszyste pączuszki rodem z Wenecji
FRITTELLE ALLA VENEZIANA
Składniki:
250 ml wody
50 g masła
200 g mąki
50 g cukru
3-4 jajka
1 cukier waniliowy
tarta skórka z cytryny lub zapach cytrynowy
1 łyżeczka proszku do pieczenia
szczypta soli
olej rzepakowy do smażenia
cukier puder do posypania
rodzynki lub krem do wypełnienia pączków przygotowany na bazie mleka, żółtek i mąki .
Przygotowanie:
Do garnka wlewam wodę, dodaję masło oraz szczyptę soli, doprowadzam do zagotowania po czym, zestawiam z gazu i do gorącego płynu wsypuję wszystką mąkę za jednym zamachem, szybko i dokładnie mieszam mikserem lub łyżką, tak aby powstała jednolita masa. Powstałe ciasto powtórnie na krótko stawiam na gazie i gotuję przez ok. 1 minutę, następnie przekładam do miski i pozostawiam do wystygnięcia. Do ostudzonego ciasta dodaję cukier, skórkę z cytryny (lub zapach cytrynowy), cukier waniliowy i wbijam kolejno po jednym jajku. Całość mieszam mikserem do momentu, aż ciasto prezentuje się błyszczące, bez grudek i ciężko opada z łyżki. Na końcu wsypuję proszek do pieczenia i namoczone rodzynki (w wersji z rodzynkami) wszystko mieszam jeszcze raz.
Uwaga: Im dłużej ciasto jest wyrabiane, tym lepiej jest napowietrzone i doskonale rośnie podczas smażenia.
Pączki smażę w głębokim tłuszczu pomagając sobie łyżką, aż do ich bursztynowego koloru. W wersji z kremem, ostudzone pączuszki wypełniam kremem za pomocą rękawa cukierniczego. Na końcu posypuję cukrem pudrem.
Per fare la panna cotta tante volte sembra difficile, compriamo in negozio preparati artificiali in polvere, non pensando quanto facile è prepararla a casa con pochi ingredienti e pochissimo tempo.
Ingredienti:
500 ml di panna fresca
zucchero vanigliato (vanillina)
3-4 foglie di gelatina
2-3 cucchiai grandi di zucchero (a seconda del gusto)
Preparazione:
Immergo le foglie di gelatina nell’acqua fredda per 10 minuti. Verso la panna nella pentola, aggiungo zucchero e zucchero vanigliato e metto sul fuoco, mescolando di tanto in tanto, dopo di che aggiungo la gelatina strizzata dall’acqua. Lascio che la panna raggiunga il bollore, abbasso la fiamma e faccio sobbollire per circa 2 minuti, mescolo continuamente.
In un contenitore con acqua fredda faccio raffreddare il pentolino con panna cotta, mescolo ogni tanto, altrimenti si formerà una brutta pellicina. Quando il liquido diventa tiepido verso negli stampi o bicchieri e li metto in frigo per almeno 3 ore. Prima di servire decoro con salsa di frutti di bosco e sopra metto della frutta fresca.
Se desiderate ridurre il contenuto calorico del dessert, è possibile utilizzare 350 ml di crema e 150 ml di latte intero aggiungendo 1 foglia di gelatina in più. Invece di zucchero possiamo usare il miele.
Na specjalne życzenie mojego bratanka dzielę się dzisiaj z Wami przepisem na prosty i niezwykle smaczny włoski deser – panna cottę.
Panna cotta to nic innego jak gotowana słodka śmietana aromatyzowana wanilią i podawana najczęściej z sosem z owoców leśnych. Pycha!…
Oprócz wariacji z sosem owocowym, można ją również dekorować toppingiem czekoladowym, wówczas w smaku przypomina nasze ptasie mleczko lub sosem karmelowym, który także wyśmienicie pasuje i wybornie smakuje.
Przygotowanie tego bardzo popularnego we Włoszech deseru nie zajmuje więcej niż 15 minut.
PANNA COTTA
Składniki:
500 ml śmietanki 30 proc. (śmietanka nie powinna być gęsta i nie kwaśna!)
cukier waniliowy lub laska wanilii
3-4 płatki żelatyny
2-3 duże łyżki cukru (w zależności od smaku)
Przygotowanie:
Płatki żelatyny namaczam w zimnej wodzie przez 10 minut. Do garnka wlewam śmietankę, dodaję cukier i cukier waniliowy (lub laskę wanilii) i stawiam na gazie, mieszając od czasu do czasu. Do gorącej śmietanki dodaję wyciśniętą z wody żelatynę i gotuję jeszcze na małym gazie przez ok. 2-3 minuty wciąż mieszając.
Garnek z panna cottę studzę w naczyniu z kostkami lodu lub zimną wodą nie zapominając o przemieszaniu, w przeciwnym razie na wierzchu utworzy się nam brzydki kożuch. Gdy płyn jest już letni przelewam go do foremek lub szklanek i wstawiam do lodówki przynajmniej na 2-3 godziny. Przed podaniem dekoruję sosem z owoców leśnych i świeżymi owocami.
Jeśli chcecie zmniejszyć kaloryczność deseru można użyć 350 ml śmietanki i 150 ml pełnego mleka.
Panna cotta to doskonały deser na ochłodę w letnie dni i nie tylko…
Mi piace leggere vostri commenti