BRUTTI MA BUONI – BISCOTTI AL CACAO CON FIOCCHI D’AVENA
L’apparenza inganna! Sotto l’aspetto grezzo di brutti ma buoni si nascondo gli sfiziosi biscotti con un gusto cioccolatoso, ottimi da servire all’ora del teè. Sono facilissimi da fare e si preparano in un lampo.
Ingredienti:
65 g di burro
200 g di zucchero
25 g di cacao
4 cucchiai di latte
130-150 g di fiocchi d’avena istantanea (fiocchi piccoli)
1 cucchiaio di noci,
1 cucchiaio di uvetta secca,
1 cucchiaio di scaglie di mandorle
1 cucchiaino piccolo di scorza d’arancia candita oppure l’aroma di rum
cocco grattugiato per spolverare sopra (opzionale)
Preparazione:
Faccio sciogliere il burro in una pentola a fuoco lento, aggiungo lo zucchero, cacao e latte, mescolo fino ad ottenere il cioccolato liquido e lucido. Appena vedo comparire le prime bollicine, tengo la massa sul fuoco ancora per un minuto, la tolgo e verso subito tutto in una volta i fiocchi d’avena e frutta secca preferita. Amalgamo velocemente e con cura l’ingredienti per ottenere l’impasto omogeneo, ma denso. Con l’aiuto di due cucchiai prelevo poco alla volta il composto e lascio scivolare un mucchietto sulla teglia larga rivestita da carta forno, lavoro svelto perché la massa di cioccolato si indurisce rapidamente. Una volta preparati, lascio i biscotti sul tavolo finché non si rassodano. Dopo una oretta sono pronti per essere gustati.
I biscotti sono veramente deliziosi, ma purtroppo non hanno una bella forma, quindi per un aspetto più interessante, si può formare delle palline nelle mani e rotolare nel cocco grattugiato oppure come ho sperimentato di recente, spalmare un sottile strato del composto (circa mezzo centimetro) in una forma piatta e larga, necessariamente foderata di carta forno. In questo caso bisogna premere bene la superficie e lisciarla con un cucchiaio. Avvertimento! quando il cucchiaio inizia ad attaccarsi alla massa appiccicosa, si lava e si continua a lisciare. La lastra di cioccolato appena ottenuta va tagliata a quadrati abbastanza precisi e in fine lasciata a solidificare completamente.
Przepis na kakaowe jeżyki z płatków owsianych pozostał mi jeszcze z dawnych lat. W czasach komuny, kiedy każdy radził sobie jak umiał, te mało urokliwe, ale pyszne ciasteczka były hitem domowych prywatek. Są mocno czekoladowe, smakują naprawdę wybornie i robią się w mgnieniu oka. Jeżyki świetnie nadają się na popołudniowe “co nieco” do kawy, czy na małe spotkania towarzyskie. Teraz odkurzyłam ten przepis “retro” i wzbogaciłam o kilka fajnych składniów.
JEŻYKI OWSIANE
Składniki:
przepis podstawowy:
65 g kostki masła
200 g cukru
25 g kakao
4 łyżki mleka
130 -150 g błyskawicznych płatków owsianych (górskie są zbyt twarde!)
kilka kropel zapachu rumowego lub arakowego (uwaga! gdy dodaję skórkę pomarańczową rezygnuję z zapachów!)
Dodatkowo jeśli chcę wzbogacić przepis dodaję ulubione bakalie :
łyżka orzechów,
łyżka rodzynek,
łyżka płatków migdałowych,
mała łyżeczka kandyzowanej skórki pomarańczowej
wiórki kokosowe do posypania na wierzchu (opcjonalnie)
Przygotowanie:
W garnku roztapiam masło podgrzewając je na wolnym ogniu, dodaję cukier, kakao, mleko oraz zapach i mieszam do momentu, aż powstanie lśniąca i płynna czekolada. Gdy masa czekoladowa zaczyna się burzyć przez chwilę trzymam ją na ogniu, po czym zdejmuję z gazu i jeszcze do gorącej, wsypuję płatki owsiane oraz ulubione bakalie, całość starannie i szybko mieszam. Pomagając sobie dwoma łyżkami nabieram małe porcje formując kopczyki, które układam na szerokiej blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Robię to dosć energicznie, ponieważ masa szybko twardnieje. Tak przygotowane jeżyki pozostawiam na blacie kuchennym do całkowitego zastygnięcia. Nie dłużej niż po 1 godzinie są gotowe do skosztowania.
Jeżyki to pyszne ciasteczka, ale nie mają ładnej formy, więc dla uzyskania ciekawszego wyglądu można formować kulki w rękach i obtaczać w wiórkach kokosowych lub tak jak ostatnio eksperymentowałam: rozsmarować cienką warstwę masy czekoladowej (mniej więcej ok. pół centymetra) na płaskiej szerokiej formie, koniecznie wyłożonej papierem do pieczenia. Powierzchnię należy dokładnie docisnąć i wygładzić łyżką. Uwaga! gdy łyżka zaczyna przyklejać się do lepkiej masy trzeba umyć ją i kontynuować wygładzanie.
Po około 5 minutach, pół plastyczny blok czekoladowy kroi się na zgrabne kwadraty i w całości pozostawia do kompletnego zastygnięcia.
Le frittelle (pancakes) di patate sono un grande classico della cucina polacca. Per preparare questo semplice e gustoso piatto probabilmente esistono tante ricette quante sono le casalinghe e non disturba affatto che ogni uno la interpreta al modo suo. Io le preparo nel modo seguente, le frittelle vengono molto delicate e piacevolmente croccanti.
FRITTELLE DI PATATE
Ingredienti (per 2 persone):
700 g di patate
2 uova
2 cucchiai colmi di farina 00
sale e pepe a piacere
olio per friggere
Preparazione:
Grattugio le patate precedentemente lavate e sbucciate su una grattugia con fori fini. Aggiungo al composto le uova, farina e condisco con un pizzico di pepe nero e sale a piacere, mescolo bene per amalgamare tutti l’ingredienti. Scaldo l’olio in una padella e friggo le frittelle a fuoco medio per circa 2-3 min. su ogni lato fino ad ottenere una bella doratura. Per una frittella metto circa 2 cucchiai di composto di patate, dopo fritte le dispongo su un piatto foderato da carta assorbente. Le frittelle mangiate calde come un antipasto, direttamente dalla padella, sono sfiziose e soprattutto croccanti.
Proposte da servire:
Le frittelle di patate si possono servire con una fetta di formaggio filante sopra; in questo caso subito dopo aver girato la frittella da una parte, metto una fetta di formaggio che si scioglierà mentre l’altro lato diventerà dorato. Oppure si può portare a tavola accompagnate con la salsa di funghi o salsa di gulasch diventando così un ottimo secondo piatto. Esiste anche la variante dolce con lo zucchero semolato cosparso sopra.
Placki kartoflane to wielki klasyk kuchni polskiej. Zapewne istnieje tyle przepisów ile pań domu na to proste i bardzo smaczne danie. Ja przygotowuję je w poniższy sposób, placki są bardzo delikatne i zarazem przyjemnie chrupiące.
PLACKI KARTOFLANE
Składniki (na 2 osoby):
700 g ziemniaków
2 jajka
2 czubate łyżki mąki pszennej
sól i pieprz do smaku
olej do smażenia
Przygotowanie:
Umyte i obrane ziemniaki ścieram na drobnej tarce do kartofli. Do masy wbijam jajka, dodaję mąkę i przyprawiam do smaku solą oraz odrobiną czarnego pieprzu, wszystko dokładnie mieszam. Na patelni rozgrzewam olej, placki smażę na średnim ogniu ok. 2-3 min. z każdej strony do złotego koloru. Na jeden placek daję około 2 łyżek masy kartoflanej. Usmażone placki układam na talerzu wyłożonym ręcznikiem papierowym do wchłonięcia nadmiaru oleju. Placki ziemniaczane najsmaczniejsze są gorące, prosto z patelni, wtedy są pysznie chrupiące.
Propozycje do podania:
Placki ziemniaczane można podawać z plasterkiem sera żółtego, lub polane sosem pieczarkowym, sosem gulaszowym ewentualnie na słodko posypane cukrem.
Jeśli chcę podać danie z serem, natychmiast po przekręceniu placka na drugą stronę układam plasterek sera, który zdąży się roztopić, gdy druga strona zrumieni się.
I crauti è un cibo molto genuino, sono un’ottima fonte di vitamina C, quale aumenta durante il naturale processo di fermentazione. Il cavolo cappuccio preparato in questo modo permette a irrobustire la resistenza del nostro organismo, contiene importanti micronutrienti come calcio, magnesio, ferro e potassio e inoltre tutto ha poche calorie. I crauti crudi possiedono l’abbondanza di fibre che favoriscono la digestione, rinforzano la flora intestinale, allontanando così batteri e virus patogeni. Naturalmente non contengono glutine e lattosio.
Nel nord Europa, in Polonia è un alimento che si compra normalmente in negozio, l’impossibilità di trovarlo in Italia mi ha costretto a imparare prepararlo in casa. Come ho scoperto, il processo è un gioco da ragazzi, e molto semplice, dopo solo 4-5 giorni ho potuto degustare i crauti caserecci, deliziosi, croccanti e naturalmente acidi. Aggiungendo la cipolla tritata, mela e sedano rapa grattugiati, e poi conditi con il pepe e olio, è la base delle ottime insalate sane e molto gustose.
I crauti si ottengono dopo una breve fermentazione lattica del cappuccio crudo con una aggiunta di sale. Una giusta quantità di sale è importante anche per prevenire l’aumento dei batteri gram negativi, favorendo nello stesso tempo lo sviluppo di microbi buoni, principalmente lattobacilli. È una geniale soluzione per conservare l’ortaggio, aumentato del sapore acidulo e arricchito dalle preziose proprietà.
Durante i processi di fermentazione lattica il cavolo cappuccio per 2 giorni può essere accompagnato da un odore meno gradevole. Non ce niente da preoccupare, scompare completamente quando in seguito si mette i crauti nel frigorifero. È necessario però, per una corretta fermentazione, mantenere nei primi giorni la temperatura ambiente di circa 18-22 ° C e soprattutto rimuovere l’aria, schiacciando e premendo fortemente il cappuccio, che deve rimanere completamente immerso nel suo liquido di vegetazione. Questo è importante perché i batteri nella fermentazione sono anaerobici.
PREPARARE I CRAUTI IN CASA È FACILE
COME SI FA?
Proporzioni:
(una dose del sale marino pari a 2 % del peso di ortaggio) dunque per:
1 kg di ortaggio: cavolo cappuccio affettato e 1 carota (oppure soltanto il cavolo cappuccio)
20 g di sale marino
opzionale – cumino, 2-3 bacche di ginepro
Preparazione:
1. Lavo accuratamente le verdure, elimino le foglie esterne del cappuccio, sbuccio la carota e la grattugio. Aiutandoci con una mandolina affetto il cavolo a listarelle sottili scartando la sua base.
2. Sterilizzo un barattolo di vetro con l’acqua bollente e asciugo molto bene, dentro inserisco a strati il cappuccio e carote, distribuisco il sale nel modo uniforme e le spezie secondo il gusto (semi di cumino, bacchi di ginepro). Presso forte il cavolo cappuccio con la mano a pugno chiuso, fino a quando rilascia il suo succo, in questo momento l’ortaggio apparirà decisamente meno voluminoso. Copro il barattolo con un coperchio, ma non lo chiudo di tutto.
3. Lascio fermentare il cappuccio a temperatura ambiente per 3-4 giorni, sempre controllando che rimane completamente immerso nella salamoia naturale, per aiutarsi metto nel barattolo un bicchiere o un piattino sterilizzato con il peso sopra e con esso premo il cavolo almeno una volta al giorno. Volendo rallentare il processo di fermentazione dopo alcuni giorni (3-4) metto i crauti nel frigo, avranno già il gusto piacevolmente e sufficientemente acidulo, pronto da mangiare. A una temperatura di + 4-5 ° C, si conserva senza problemi per circa un mese, coperto dal suo liquido naturale.
Si possono mangiare i crauti crudi come insalate, contorni oppure cotti come il piatto unico – popolare bigos polacco (con carne e funghi secchi), o come accompagnamento delle salsicce e wurstel come fanno i tedeschi.
Attenzione!
I crauti non devono apparire molli, viscosi, di un colore grigio o marci: queste caratteristiche rendono l’alimento non adatto al consumo.
Kapusta kiszona to doskonałe źródło witaminy C, dzięki temu wzmacnia odporność naszego organizmu, zawiera ważne mikroelementy jak wapń, magnez, żelazo czy potas, a na dodatek jest nisko kaloryczna. Mieszkając we Włoszech niemożność kupienia jej w sklepach zmusiła mnie nauczyć się kwasić kapustę samodzielnie w domu. Jak okazało się proces jest dziecinnie prosty i szybki w wykonaniu, już po ok. 4-5 dniach mogłam zajadać się pysznie chrupiącą i naturalnie kwaśną swojską kapustą. Po dodaniu cebulki, startego jabłka i selera oraz doprawieniu pieprzem i olejem jest podstawą zdrowych i bardzo smacznych surówek.
Podczas kiszenia zachodzą w kapuście procesy fermentacji mlekowej, którym przez 2 dni może towarzyszyć mało przyjemny zapaszek. Nie trzeba się tym przejmować, ustępuje on zupełnie, gdy kapustę wstawia się w póżniejszym czasie do lodówki. Jednak, aby proces kiszenia przebiegał prawidłowo, na początku trzeba zadbać o utrzymanie temperatury pokojowej ok. 18- 20° C, a ponadto należy usunąć powietrze przez dokładne ugniecenie kapusty, zostawiając zanurzoną ją w swoim soku. Jest to ważne, ponieważ bakterie przeprowadzające fermentację są beztlenowe.
JAK UKWASIĆ KAPUSTĘ ?
Proporcje:
1 kg kapusty poszatkowanej (lub kapusta + 1 marchewka)
20 g soli kamiennej (nie używać soli warzonej)
opcjonalnie – kminek lub suszona żurawina
Przygotowanie:
Warzywa myję i obieram. Kapustę oczyszczam z brzydkich liści i cienko szatkuję nożem lub na szatkownicy odrzucając głąb, a marchewkę ścieram na tarce o małych oczkach. Do wyparzonego oraz wysuszonego dużego słoja przekładam warstwami warzywa posypując solą i przyprawami w/g gustu (kminek, żurawina). Mocno ubijam kapustę, aż puści swój sok. Słoik przykrywam pokrywką ale nie zakręcam go, zostawiam dostęp powietrza. Kapustę pozostawiam w temperaturze pokojowej przez 3-4 dni, kontrolując, by była zanurzona w wytworzonej zalewie solnej. W tym celu wstawiam do słoja np. szklankę i z jej pomocą dociskam kapustę przynajmniej raz dziennie. Aby spowolnić proces fermentacji po kilku dniach wstawiam słoik do lodówki, kapusta jest już wtedy przyjemnie i wystarczająco kwaśna, gotowa do spożycia. W temperaturze ok. + 4-5 ° C przechowuje się kiszonkę bez problemu około miesiąca, najlepiej gdy pozostaje przykryta swoją zalewą.
Barszcz czerwony z uszkami to jak wiadomo potrawa typowo wigilijna, i choć najczęściej przypominamy sobie o nim wyłącznie w okresie świątecznym, ja uwielbiam delektować się takim barszczykiem prawie przez cały rok. Lubię łączyć go z nowymi potrawami, albo popijać jako samodzielny “boski napój”. Gdy przychodzę zmarznięta do domu, w chłodne jesienno-zimowe wieczory rozgrzewam się kubkiem czerwonego barszczu, który ze swoim bogactwem ziół i przypraw działa jak zastrzyk dla mojego organizmu i… samopoczucia. To samo zdrowie!.. tak mówiły kiedyś nasze babcie.
Przy przygotowaniu barszczu korzystałam nie tylko z rodzinnych przepisów, ale i wspaniałych rad jakimi dzieli się Viola Grzelka w swojej książce pt.: “Mamucie Przysmaki”. Swoją drogą książkę wszystkim bardzo polecam, naprawdę warto ją mieć w swojej biblioteczce.
WIGILIJNY BARSZCZ CZERWONY
Składniki:
ok. 2,5 l wody
700 g buraków (lub więcej, będzie bardziej intensywny)
1 duża cebula
2 marchewki
1 pietruszka
1/4 selera (korzeń) lub 2-3 łodygi selera naciowego
1/4 pora
6-7 grzybków suszonych
4-5 ząbków czosnku
1-2 plasterki świeżego imbiru
1 listek laurowy
tarta gałka muszkatołowa
majeranek
kilka ziaren czarnego pieprzu
2-3 gałązki tymianku
4-5 listków bazylii
2 łyżeczki majeranku suszonego
szczypta słodkiej i ostrej papryki
troszkę octu jabłkowego lub soku z cytryny dla zbilansowania smaku
ok. 100 ml czerwonego wina
1/2 łyżki masła do okraszenia
sól do smaku
Przygotowanie:
Gotowanie barszczu zaczynam dzień przed wigilią lub jeszcze wcześniej, ale wtedy ugotowany i doprawiony porcjuję i zamrażam.
1. Wszystkie warzywa myję i obieram. Włoszczyznę (seler, marchewkę, pietruszkę, cebulę i por) gotuję w 1 litrze wody przez ok.1 godz. dodaję przyprawy: czosnek, imbir, listek laurowy, ziarenka pieprzu, tymianek, bazylię, i szczyptę papryki, pod koniec delikatnie solę. Po ugotowaniu, w rosole pozostawiam wszystkie zioła, aby nadal pozostawiały swój aromat, wyjmuję tylko warzywa (razem z burakami można je wykorzystać do przyrządzenia pysznej sałatki jarzynowej z majonezem).
2. W małym garnku moczę grzyby i gotuję w tej wodzie ok. 15 min. na niedużym gazie.
3. Buraki kroję w dużą kostkę i nastawiam osobno w 1,5 litra wody, gotuję przez ok. 20-30 min., wywar powinien tylko lekko mrugać, jeśli gotuje się zbyt mocno najczęściej traci swój piękny kolor. Do gotujących się buraków ścieram gałkę muszkatołową (jeśli pozostaje mi maleńki koniuszek gałki wrzucam go do wywaru), dodaję sól i trochę majeranku. Ugotowany wywar zestawiam z gazu i podprawiam 2 łyżkami octu jabłkowego (uwaga! ja używam domowego octu jabłkowego, który jest delikatny w smaku, gdy dodajesz soku z cytryny doprawiaj ostrożnie, żeby zbytnio nie zakwasić).
4. Rosół warzywny łączę z wywarem grzybowym i buraczanym (grzybów i buraków na razie nie wyjmuję) i odstawiam pod przykryciem na noc lub przynajmniej na kilka godzin, dzięki temu barszcz nabierze wspaniałego intensywnego smaku i pięknego koloru.
5. Następnego dnia przecedzam wszystko, a czysty barszcz podgrzewam do momentu wrzenia (pilnuję, by nie gotował się mocno) doprawiam do smaku solą i pieprzem, wsypuję resztę majeranku i wlewam czerwone wino. Smak powinien być wyrazisty, intensywny w razie potrzeby reguluję go ponownie dodatkiem gałki muszkatołowej, imbiru, wina, octu i zmiażdżonego czosnku.
6. Na końcu mój barszczyk okraszam masłem, które topi się w gorącej zupie. Podaję tradycyjnie z uszkami z grzybami lub krokietami.
PRZEPIS NA USZKA GRZYBOWE
Składniki – farsz grzybowy (ok, 40-50 szt.)
40 g suszonych grzybów
1 cebula (nie olbrzymia)
sól i pieprz do smaku
Składniki – ciasto na uszka
400 g mąki
250 g wrzącej wody
4 łyżki oleju
Przygotowanie farszu:
Grzyby moczę przez 10 -15 min. i w tej samej wodzie gotuję ok. 30 min., przecedzam (wywar można zużyć do innej potrawy np. barszczu grzybowego lub bigosu). Na oleju podsmażam posiekaną cebulę, dodaję drobno pokrojone grzyby, smażę razem przez 10-15 min. Doprawiam solą i pieprzem, tak żeby farsz był pikantny i miał zdecydowany smak. Farsz powinien być spójny, bardzo drobno pokrojony, więc w razie potrzeby przestudzony można jeszcze raz przesiekać.
Przygotowanie ciasta na pierogi:
W misce zaczynam mieszać mąkę, gorącą wodę i olej, robię to łyżką żeby nie poparzyć się, gdy całość troszkę przestygnie, przekładam na stolnicę i ręcznie kończę wyrabianie (jeśli lepi się za bardzo podsypuję mąką). Ciasto odkładam na pół godziny by odpoczęło, powinno być miękkie i elastyczne, po tym czasie wałkuję je na cienki placek i małym kieliszkiem lub foremką wycinam kółeczka. Na każdym kółku rozkładam na środku farsz grzybowy i zalepiam brzegi jak pierogi, a następnie delikatnie zawijam wokół palca zlepiając ze sobą przeciwległe końce. Układam na lnianej ściereczce oprószonej mąką. Uszka wrzucam do wrzącej, osolonej wody i gotuję ok. 8 min.
È una fantastica ricetta per ottenere un buono e molto soffice pane da toast. Il processo di preparazione del pane è uno dei più facili, quindi se qualcuno sta iniziando l’avventura di sfornare il pane a casa, consiglio di provare questa ricetta all’inizio. Per fare questo tipo d’impasto, viene usato più lievito del solito, però il pane lievita tanto più veloce (circa 2 ore), è delizioso, morbido ed è ottimo per fare pane farcito o toast caldi. Per il classico pane bianco uso la farina di grano tenero tipo 00, invece per il pane integrale (sulla foto) uso una miscela di farine, che lo rende molto più salutare ed è ugualmente buono.
Oltre quello l’impasto è così delicato che si adatta anche per sfornare dei panini con i semi di sesamo perfetti per preparare degli hamburger. Se vi piace preparare il pane a casa, provate questa ricetta, è un’ottima variante specialmente per i bambini e ragazzi che preferiscono il pane “morbidoso”. A casa mia, lo mangiamo tutti molto volentieri.
PANE DA TOAST
Ingredienti:
600 g di farina di grano tenero tipo 00,
oppure miscela delle farine:
400 g di farina integrale e 200 g di farina tipo 00
350 ml di acqua tiepida
35 g di lievito fresco (o 7 g di lievito secco istantaneo)
1/2 cucchiaino di miele
50 g di burro freddo!
9 g di sale
1 tuorlo d’uovo da spalmare (facoltativo)
1 cucchiaino di sesamo (opzionale)
Preparazione:
Sciolgo il lievito nel acqua tiepida. Verso nella ciotola grande la farina e sale, aggiungo miele e la miscela dell’acqua e lievito. Impasto il mio composto a mano o uso un mixer con la frusta per impasto fino a quando gli ingredienti si amalgamano bene. In fine aggiungo il burro freddo poco alla volta e incorporo tutto per bene. L’impasto deve presentasi liscio, lucido e staccarsi facilmente dalle mani, lavorato più a lungo sarà ben aerato, e quindi lievita meglio. Copro la ciotola con un panno pulito e la metto in un posto caldo, in modo che l’impasto raddoppi il suo volume. Di solito la metto nel forno pre-riscaldato è spento a 50 ° C. Nel frattempo preparo le due piccole forme da plum cake e le rivesto con la carta da forno. Prendo il mio impasto ben lievitato, verso un po’ di farina sul piano di lavoro e formo un rottolo grosso, lo divido in 8 pezzi, con ogni uno di loro formo le palle e metto ben strette 4 per ogni stampo, coperte con un panno pulito nuovamente rimetto per lievitare non meno di 20 minuti. Passato il tempo spennello un tuorlo d’uovo sulla superficie oppure passo semplicemente con un cucchiaio ben inumidito di acqua, alla fine cospargo dei semi di sesamo. Metto in un forno preriscaldato a 180 ° C per circa 50 minuti, finché prendono un bel colore dorato. Tolgo il pane ancora caldo dalle forme e metto sulla grigia da cucina per evaporare e raffreddare.
Una pagnotta di pane di solito mangiamo in giornata, la seconda la taglio a fette è ancora fresca congelo.
Se voglio fare dei panini invece del pane, divido l’impasto in 10-12 pezzi e formo i panini avvolgendo i bordi a torno più volte, metto distanti su una teglia larga rivestita da carta forno e inforno per 20-25 minuti, sempre finché diventano belli dorati.
Ten świetny przepis na puszysty chlebek tostowy pochodzi z profilu @olasad.food na instagramie, znajdziecie w nim wiele innych interesujących wpisów kulinarnych. Proces przygotowania chleba jest jednym z łatwiejszych, więc jeśli ktoś zaczyna przygodę z pieczeniem chleba w domu, polecam ten właśnie przepis na początek.
Do wyrośnięcia ciasta w tym przypadku używa się trochę większej ilości drożdży, ale za to chleb wyrasta już w ciągu mniej więcej 2 godzin. Jest pyszny, mięciutki i doskonale nadaje się do tostów. W oryginalnym przepisie użyto zwykłej mąki pszennej, ja piekłam go już wiele razy i wypróbowałam także warianty z mąką pszenną pełnoziarnistą (na fot.) wychodzi równie pyszny i do tego jest dużo zdrowszy. Ciasto jest tak delikatne, że pasuje fantastycznie na bułeczki śniadaniowe lub posypane sezamem na bułki do hamburgerów. Jeśli lubicie piec chleb w domu wypróbujcie ten przepis, jest świetnym wariantem zwłaszcza dla dzieci i młodzieży lubiących łagodne pieczywo. W moim domu wszyscy się nim zajadamy.
CHLEB TOSTOWY
Składniki:
600 g mąki pszennej (lub 400 g mąki pszennej pełnoziarnistej i 200 g mąki pszennej)
350 ml letniej wody
35 g świeżych drożdży (lub 7 g sypkich drożdży instant)
1/2 łyżeczki miodu
50 g zimnego! masła
9 g soli
1 żółtko do posmarowania (opcjonalnie)
1 łyżeczka sezamu (opcjonalnie)
Przygotowanie:
Drożdże rozpuszczam w letniej wodzie. Do dużej miski wsypuję mąkę, sól i dodaję miód oraz wodę z drożdżami. Ciasto wyrabiam ręcznie lub mikserem z nakładką do ciasta drożdżowego tak długo, aż składniki ładnie połączą się. Następnie po kawałku dodaję zimne masło i wciąż wyrabiam. Ciasto powinno być gładkie i ładnie odchodzić od ręki. Im dłużej je wyrabiamy tym lepiej będzie napowietrzone, a tym samym dobrze wyrośnie. Miskę przykrywam czystą ściereczką i odstawiam w ciepłe miejsce, aby ciasto podwoiło swoją objętość. Najczęściej wstawiam je do nagrzanego i wyłączonego piecyka do 50°C. W między czasie przygotowuję 2 małe formy do ciasta keksowego i wykładam je papierem do pieczenia. Na stolnicę opruszoną mąką wykładam wyrośnięte ciasto, z którego formuję gruby wałek i dzielę na 8 części. Z każdej z nich formuję kulkę i po 4 ścisło układam w foremkach, przykryte ściereczką ponownie odstawiam do wyrośnięcia na nie mniej niż 20 min. Ładnie wyrośnięte ciasto smaruje rozmąconym żółtkiem lub zwyczajnie łyżką zwilżoną wodą, a wierzch posypuje sezamem. Wstawiam do nagrzanego piecyka na 180°C i piekę ok. 50 min., aż nabierze ładnego złotego koloru. Upieczone chlebki wyjmuję z piecyka i gorące wykładam z formy na kratkę kuchenną do odparowania i wystygnięcia. Jeśli chcę upiec bułeczki ciasto dzielę na ok. 10-12 części i formuję je podwijając kilkukrotnie brzegi pod siebie, układam na szerokiej blasze wyłożonej papierem i piekę ok. 20-25 min., aż ładnie zrumienią się.
Preparare l’aceto in casa è molto più semplice di ciò che si crede.
L’aceto di mele è niente altro che un vino acerbo. Le sue proprietà curative sono conosciute e utilizzate da molti secoli. Qualche anno fa, per caso ho scoperto le proprietà salutistiche di questa bevanda naturale. Dato che il processo di produzione è un gioco da ragazzi, ho deciso da sola di testarne i suoi vantaggi. Poi con il mio entusiasmo ho contagiato la mia famiglia. Ora lo usiamo nella dieta quotidiana in cucina o come rimedio dei problemi salutari di diverso tipo.
Perché fare l’aceto in casa? Quali sono i benefici alla salute dell’aceto di mele?
– ha un gusto delicato, un piacevole aroma di frutta e il colore dorato, è un perfetto sostituto del popolare aceto che compriamo in negozio.
– un prodotto naturale che contiene grandi quantità di vitamine A, B6, C, E, beta carotene e micro elementi come potassio, calcio, ferro e fosforo, oltre contiene la pectina.
– aumenta la resistenza del corpo, ha proprietà antibatteriche e antimicotiche.
– migliora la circolazione e il flusso sanguigno, e quindi riduce il dolore delle gambe pesanti che accompagnano le vene varicose. Dopo molte ore di lavoro in piedi, l’aceto è la mia salvezza per i polpacci doloranti. Come si usa? Inumidisco un pezzo di garza o un batuffolo di cotone e massaggio delicatamente le gambe dalle caviglie verso le cosce, non le risciacquo, ma lascio che il liquido venga assorbito.
Questo trattamento deve essere ripetuto 2-4 volte al giorno per diversi mesi. Inoltre, è possibile applicare impacchi alle gambe è bere un bicchiere d’acqua con 1-2 cucchiai di aceto. La bevanda migliora la circolazione sanguigna e quindi migliora le condizioni delle vene.
– è insostituibile nella lotta contro la diabete, aiuta a abbassare i livelli di zucchero nel sangue. Due cucchiai di aceto di mele diluito nell’acqua prima di andare a dormire possono ridurre gli zuccheri nel sangue del 4%.
– può aiutare a perdere peso, accelera la digestione e purifica l’intestino. Aceto di mele rimuove le tossine dannose dal corpo. Inoltre da una sensazione di sazietà, che ci fa mangiare di meno.
Mantenendo il giusto livello di zucchero nel sangue, non provoca l’aumento di glucosio dopo il pasto e non permette a depositarsi il grasso. Fa bene berlo diluito con acqua come una bevanda, a stomaco vuoto oppure 30 min. prima di un pasto. Naturalmente, bisogna ricordare che l’effetto reale sulla perdita di peso può essere visibile solo dopo un lungo periodo di consumo (2-3 mesi). La regolarità è importante! Un buon modo di includerlo nella dieta è usarlo nella cucina quotidiana come il condimento delle insalate.
– aiuta ad abbassare i livelli di colesterolo nel sangue
– bere aceto di mele allinea l’equilibrio acido alcalino, all’incontrario alle apparenze, serve a disacidificare il corpo. L’ambiente alcalino è molto più facile da affrontare con infezioni e virus che attaccano il nostro corpo.
– l’aceto di mele ha proprietà antinfiammatorie, si può usare per un mal di gola facendo una soluzione con mezzo bicchiere di acqua tiepida e mezzo bicchiere di aceto, e fare i gargarismi ogni ora.
– in cosmetica è usato come tonico per la pulizia del viso o come risciacquo per i capelli, donando a loro una bella luminosità (sempre diluito nel acqua).
Come si prepara l’aceto di mele?
Non è difficile affatto! La ricetta stessa è molto semplice, richiede solo una piccola regolarità da parte nostra.
ACETO DI MELE
Ingredienti:
1 kg di mele intere (possiamo anche usare solo le bucce e torsoli)
1,5 l di acqua bollita tiepida
6 cucchiai di zucchero (le mie proporzioni sono 1 cucchiaio di zucchero per 250ml d’acqua, ma non sono rigorose, dipende anche dalla dolcezza dalla frutta)
Preparazione:
Lavo accuratamente le mele e le asciugo, taglio finemente insieme con la buccia, torsoli e nidi dei semi, tolgo via solo le code. Se stai preparando una torta di mele o una marmellata e sono rimaste le bucce e i torsoli puoi perfettamente aggiungerle nello nostro aceto. Metto tutto in un barattolo di vetro preparato in precedenza (sterilizzato con acqua bollente e asciugato) e verso dell’acqua tiepida bollita, con l’aggiunta di zucchero. L’acqua dovrebbe coprire la frutta. Sopra metto un pulito panno di cottone, in modo che respira l’aria e sigillo con un elastico così che i moscerini non si interessano al nostro aceto. Lo metto in un luogo scuro a temperatura ambiente per la fermentazione un periodo di circa 2-5 settimane. Il processo di fermentazione inizia quando il liquido inizia a spumare, termina quando le mele cadono sul fondo e tutto si calma. La durata del processo dipende dalle specie di mele, dalla quantità di zucchero e dalla temperatura ambientale. Sin dall’inizio bisogna mescolare l’aceto almeno 2-3 volte al giorno con un cucchiaio di legno o di plastica. È importante che il liquido copra le mele e non si formi la muffa. Io lo faccio spontaneamente ogni volta che entro in cucina. Mi piace guardare come lavora il mio aceto. Quando il liquido non schiuma più, scolo tutto attraverso un panno pulito o un setaccio di plastica molto fino. Verso l’aceto nelle bottiglie sterilizzate prima (preferibilmente quelle scure) e le chiudo bene. Conservo in frigo.
Esce un prodotto di un sapore delicato e colore dorato, ha un bel profumo di mele, non è limpido, ma molto sano, mille volte meglio di quello che troviamo nel negozio.
A cosa prestare attenzione?
– è meglio usare le mele provenienti da coltivazioni biologiche, quelle che contengono pochissima chimica
– usare recipienti di vetro precedentemente scottati e cucchiai per mescolare in legno o di plastica, non mescolare con cucchiai di metallo
– dopo alcuni giorni di fermentazione, sulla superficie dell’aceto viene prodotto un rivestimento sottile caratteristico costituito da colture di batteri vivi, si chiama la madre d’aceto. È un fenomeno utile e naturale, grazie al quale l’alcol con la partecipazione dell’ossigeno si trasforma in acido acetico.
– attenzione! se, tuttavia, durante la fermentazione, sulla superficie appare un mantello bianco e soffice, l’aceto, purtroppo, deve essere BUTTATO! perché si formata la muffa, ecco perché è così importante mescolare il liquido ogni giorno con un cucchiaio immergendo le mele.
– per la produzione di aceto possiamo usare anche solo le bucce e torsoli di mele (gettando le code)
– l’aceto può essere fatto di vari altri frutti, ad esempio lamponi, uva o ciliegie, possiamo anche arricchire il sapore e aromatizzarlo con l’aggiunta di fiori di sambuco o di mirtilli rossi e invece dello zucchero usare il miele.
– Se vi capita di comprare aceto in un negozio, scegliete quello poco trasparente, non limpido.
Come usare l’aceto di mele?
Si usa per condire insalate, salse e maionese, sostituendo l’aceto tradizionale che compriamo, si sposa perfettamente con i piatti di pesce e di carne.
Come bevanda si può bere ogni giorno a stomaco vuoto mezz’ora prima di colazione per 2-3 mesi, quindi fare una pausa di circa 3 settimane. Il dosaggio giornaliero va da 1-2 cucchiaini di tè (5 a 10 ml), a 1-2 cucchiai (circa 15-30 ml) di aceto diluito in 1 bicchiere (250ml) di acqua tiepida bollita. La bevanda ha un sapore gradevole e leggermente aspro, può essere addolcita aggiungendo un cucchiaino di miele. Meglio non superare queste dosi, perché… quello che troppo è troppo.
L’aceto di mele è un elisir naturale, fatelo a casa!
Mi piace leggere vostri commenti