Salute sul piatto

FARE ACETO DI MELE IN CASA È SEMPLICISSIMO !

Preparare l’aceto in casa è molto più semplice di ciò che si crede.
L’aceto di mele è niente altro che un vino acerbo.  Le sue proprietà curative sono conosciute e utilizzate da molti secoli.  Qualche anno fa, per caso ho scoperto le proprietà salutistiche di questa bevanda naturale. Dato che il processo di produzione è un gioco da ragazzi, ho deciso da sola di testarne i suoi vantaggi. Poi con il mio entusiasmo ho contagiato la mia famiglia. Ora lo usiamo nella dieta quotidiana in cucina o come rimedio dei problemi salutari di diverso tipo.

Perché fare l’aceto in casa?
Quali sono i benefici alla salute dell’aceto di mele?

– ha un gusto delicato, un piacevole aroma di frutta e il colore dorato,  è un perfetto sostituto del popolare aceto che compriamo in negozio.

– un prodotto naturale che contiene grandi quantità di vitamine A, B6, C, E, beta carotene e micro elementi come potassio, calcio, ferro e fosforo, oltre contiene la pectina.

– aumenta la resistenza del corpo, ha proprietà antibatteriche e antimicotiche.

– migliora la circolazione e il flusso sanguigno, e quindi riduce il dolore delle gambe pesanti che accompagnano le vene varicose. Dopo molte ore di lavoro in piedi, l’aceto è la mia salvezza per i polpacci doloranti. Come si usa? Inumidisco un pezzo di garza o un batuffolo di cotone e massaggio delicatamente le gambe dalle caviglie verso le cosce, non le risciacquo, ma lascio che il liquido venga assorbito.
Questo trattamento deve essere ripetuto 2-4 volte al giorno per diversi mesi. Inoltre, è possibile applicare impacchi alle gambe è bere un bicchiere d’acqua con 1-2 cucchiai di aceto. La bevanda migliora la circolazione sanguigna e quindi migliora le condizioni delle vene.

– è insostituibile nella lotta contro la diabete, aiuta a abbassare i livelli di zucchero nel sangue. Due cucchiai di aceto di mele diluito nell’acqua prima di andare a dormire possono ridurre gli zuccheri nel sangue del 4%.

– può aiutare a perdere peso, accelera la digestione e purifica l’intestino. Aceto di mele rimuove le tossine dannose dal corpo. Inoltre da una sensazione di sazietà, che ci fa mangiare di meno.
Mantenendo il giusto livello di zucchero nel sangue, non provoca l’aumento di glucosio dopo il pasto e non permette a depositarsi il grasso. Fa bene berlo diluito con acqua come una bevanda, a stomaco vuoto oppure 30 min. prima di un pasto. Naturalmente, bisogna ricordare che l’effetto reale sulla perdita di peso può essere visibile solo dopo un lungo periodo di consumo (2-3 mesi). La regolarità è importante! Un buon modo di includerlo nella dieta è usarlo nella cucina quotidiana come il condimento delle insalate.

– aiuta ad abbassare i livelli di colesterolo nel sangue

– bere aceto di mele allinea l’equilibrio acido alcalino, all’incontrario alle apparenze, serve a disacidificare il corpo. L’ambiente alcalino è molto più facile da affrontare con infezioni e virus che attaccano il nostro corpo.

– l’aceto di mele ha proprietà antinfiammatorie, si può usare per un mal di gola facendo una soluzione con mezzo bicchiere di acqua tiepida e mezzo bicchiere di aceto, e fare i gargarismi ogni ora.

– in cosmetica è usato come tonico per la pulizia del viso o come risciacquo per i capelli, donando a loro una bella luminosità (sempre diluito nel acqua).

Come si prepara l’aceto di mele?

Non è difficile! La ricetta stessa è molto semplice, richiede solo una piccola regolarità da parte nostra.

Ingredienti:

• 1 kg di mele intere (possiamo anche usare solo le bucce e torsoli)

•  1,5 l di acqua bollita tiepida

•  6 cucchiai di zucchero  (le mie proporzioni sono 1 cucchiaio di zucchero per 250ml d’acqua, ma non sono rigorose, dipende anche dalla dolcezza dalla frutta)

Preparazione:

Lavo accuratamente le mele e le asciugo, taglio finemente insieme con la buccia, torsoli e nidi dei semi, tolgo via solo le code. Se stai preparando una torta di mele o una marmellata e sono rimaste le bucce e i torsoli puoi perfettamente aggiungerle nello nostro aceto. Metto tutto in un barattolo di vetro preparato in precedenza (sterilizzato con acqua bollente e asciugato) e verso dell’acqua tiepida bollita, con l’aggiunta di zucchero. L’acqua dovrebbe coprire la frutta.  Sopra metto un pulito panno di cottone, in modo che respira l’aria e sigillo con un elastico così che i moscerini non si interessano al nostro aceto. Lo metto in un luogo scuro a temperatura ambiente per la fermentazione  un periodo di circa 2-5 settimane. Il processo di fermentazione inizia quando il liquido inizia a spumare, termina quando le mele cadono sul fondo e tutto si calma. La durata del processo dipende dalle specie di mele, dalla quantità di zucchero e dalla temperatura ambientale. Sin dall’inizio bisogna mescolare l’aceto almeno 2-3 volte al giorno con un cucchiaio di legno o di plastica. È importante che il liquido copra le mele e non si formi la muffa. Io lo faccio spontaneamente ogni volta che entro in cucina. Mi piace guardare come lavora il mio aceto. Quando il liquido non schiuma più, scolo tutto attraverso un panno pulito o un setaccio di plastica molto fino. Verso l’aceto nelle bottiglie sterilizzate prima (preferibilmente quelle scure) e le chiudo bene. Conservo in frigo.
Esce un prodotto di un sapore delicato e colore dorato, ha un bel profumo di mele, non è limpido, ma molto sano, mille volte meglio di quello che troviamo nel negozio.

A cosa prestare attenzione?

– è meglio usare le mele provenienti da coltivazioni biologiche, quelle che contengono pochissima chimica

– usare recipienti di vetro precedentemente scottati e cucchiai per mescolare in legno o di plastica, non mescolare con cucchiai di metallo

– dopo alcuni giorni di fermentazione, sulla superficie dell’aceto viene prodotto un rivestimento sottile caratteristico costituito da colture di batteri vivi, si chiama la madre d’aceto. È un fenomeno utile e naturale, grazie al quale l’alcol con la partecipazione dell’ossigeno si trasforma in acido acetico.

– attenzione! se, tuttavia, durante la fermentazione, sulla superficie appare un mantello bianco e soffice, l’aceto, purtroppo, deve essere BUTTATO! perché si formata la muffa, ecco perché è così importante mescolare il liquido ogni giorno con un cucchiaio immergendo le mele.

– per la produzione di aceto possiamo usare anche solo le bucce e torsoli di mele (gettando le code)

– l’aceto può essere fatto di vari altri frutti, ad esempio lamponi, uva o ciliegie, possiamo anche arricchire il sapore e aromatizzarlo con l’aggiunta di fiori di sambuco o di mirtilli rossi e invece dello zucchero usare il miele.

– Se vi capita di comprare aceto in un negozio, scegliete quello poco trasparente, non limpido.

Come usare l’aceto di mele?

Si usa per condire insalate, salse e maionese, sostituendo l’aceto tradizionale che compriamo, si sposa perfettamente con i piatti di pesce e di carne.

Come bevanda si può bere ogni giorno a stomaco vuoto mezz’ora prima di colazione per 2-3 mesi, quindi fare una pausa di circa 3 settimane. Il dosaggio giornaliero va da 1-2 cucchiaini di tè (5 a 10 ml), a 1-2 cucchiai (circa 15-30 ml) di aceto diluito in 1 bicchiere (250ml) di acqua tiepida bollita. La bevanda ha un sapore gradevole e leggermente aspro, può essere addolcita aggiungendo un cucchiaino di miele. Meglio non superare queste dosi, perché… quello che troppo è troppo.

L’aceto di mele è un elisir naturale, fatelo a casa!

Joanna e Gabriele

DOMOWY OCET JABŁKOWY – JAKIE TO PROSTE !

Ocet jabłkowy to porostu skwaśniałe wino z jabłek, a jego własności lecznicze, znane i stosowane są od wielu wieków.
Na zdrowotne właściwości tego naturalnego napoju natknęłam się przypadkowo kilka lat temu, wertując internet. Ze względu na to, że proces produkcji jest dziecinnie prosty postanowiłam już wtedy, sama przetestować jego zalety. Potem zaraziłam swoim entuzjazmem moją rodzinę. Teraz używamy go w codziennej diecie do celów kulinarnych i leczniczych, a każdy z nas na inne potrzeby.

Jakie zalety ma ocet jabłkowy?

– jest delikatny w smaku, ma przyjemny zapach owoców i złocisty kolor, to doskonały zamiennik popularnego octu spirytusowego. Kiedyś  trafiłam  w internecie na niezwykle obrazowe porównanie,  a mianowicie,  ocet jabłkowy ma się do octu spirytusowego jak krzesło do krzesła elektrycznego!

– to naturalny produkt zawierający duże ilości witamin A, B6, C, E i beta karotenu i mikroelementów takich jak potas, wapń, żelazo i fosfor, poza tym zawiera kwas octowy i pektyny

– podnosi odporność organizmu, działa antybakteryjnie i przeciwgrzybicznie

– poprawia krążenie i przepływ krwi, a dzięki temu doskonale redukuje bóle ociężałych nóg towarzyszące żylakom. Po wielu godzinach pracy na nogach, ocet jest moim ratunkiem na bolące łydki. Jak go używać? Zwilżam kawałek gazy lub wacik kosmetyczny i delikatnie masuję nogi od kostek w stronę ud, nie wycieram go i nie spłukuje, ale pozostawiam, aby płyn wchłonął się sam. Zabieg ten trzeba powtarzać 2-4 razy dziennie przez kilka miesięcy. Oprócz tego można stosować okłady na nogi. Robimy okład z gazy zwilżonej octem i przykładamy go na bolące łydki, będąc w pozycji leżącej unosimy nogi do góry na ok. 10-15 min. Po czym zdejmujemy okład i zostawiamy, aż ocet sam wsiąknie w skórę. Dodatkowo warto też stosować wewnętrznie, wypijając szklankę wody z 1-2 łyżkami octu. Napój wpływa na poprawę krążenia krwi, a tym samym lepszą kondycję żył. Bóle ustępują już po 2 dniach stosowania, a żylaki po jakimś czasie trochę się przykurczają.

– jest niezastąpiony w walce z cukrzycą, pomaga obniżyć poziom cukru we krwi co jest bardzo korzystne dla osób z wysokim ryzykiem i chorych na cukrzycę.

– może pomóc w utracie wagi, przyspiesza trawienie i oczyszcza jelita, ma właściwości odkażające usuwając bakterie i drobnoustroje z naszego przewodu pokarmowego. Ocet jabłkowy wypłukuje szkodliwe toksyny z organizmu, które mogą blokować odchudzanie.
Poza tym tłumi apetyt wywołując uczucie sytości, co sprawia, że mniej jemy. Utrzymując właściwy poziom cukru we krwi, nie powoduje on skoków po spożytych posiłkach i odkładaniu się w postaci tkanki tłuszczowej. Dobrze jest pić rozcieńczony z wodą jako napój, codziennie rano, na czczo lub 30 min. przed posiłkiem. Oczywiście trzeba pamiętać, że prawdziwy wpływ na utratę masę ciała może być widoczny dopiero po dłuższym spożyciu. Systematyczność jest ważna! Dobrym sposobem jest też włączenie go do swojej diety przez stosowanie w codziennej kuchni przyprawiając surówki i sałatki itp.

– pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi, rozbija komórki tłuszczowe i reguluje metabolizm.

– picie octu jabłkowego wyrównuje równowagę zasadowo-kwasową, wbrew pozorom służy do odkwaszania organizmu. Środowisko zasadowe dużo łatwiej radzi sobie z atakującymi nasze ciało infekcjami i wirusami.

– ocet jabłkowy ma właściwości przeciwzapalne, można stosować na ból gardła.  Roztworem 1/2 szkl. ciepłej wody i 1/2 szkl. octu, płukać gardło co godzinę.

– w kosmetyce używany jest jako tonik do przemywania i oczyszczania skóry twarzy.
Przygotowujemy tonik w proporcjach 1 część octu na 4 części wody źródlanej (plus ew. 1/2 szkl. zaparzonej zielonej herbaty). Stosować rano i wieczorem.

– jako płukanka do włosów, nadając im piękny blask.
Do ostatniego płukania włosów (po zastosowaniu odżywki) przygotować roztwór 1 l litra wody z 1-2 łyżkami octu, spłukać włosy roztworem, pozostawić na 1-2 min. i opłukać  ponownie czystą wodą. Zapach octu szybko się neutralizuje, a włosy są lśniące i zdrowo wyglądają. Procesu tego nie powtarzać częściej niż raz w tygodniu.

Jak zrobić domowy ocet jabłkowy?

To naprawdę nic trudnego, sam przepis jest bardzo prosty, wymaga od nas jedynie odrobinę systematyczności.

Składniki:

• 1 kg całych jabłek (mogą być same obierki i ogryzki)

• 1,5 l przegotowanej letniej wody

• 6 łyżek cukru (moje proporcje to 1 łyżka cukru na 1 szkl. wody, ale może być i więcej lub trochę mniej, to nie ma ogromnego znaczenia zależy od ilości cukru zawartego w owocach)

Przygotowanie:

Jabłka dokładnie myję i osuszam, kroję drobno razem ze skórką i gniazdami nasiennymi, odrzucam jedynie ogonki. Jeśli robicie szarlotkę lub dżem i zostają Wam obierki i ogryzki to jak najbardziej nadają się na nasz ocet. Wrzucam wszystko do przygotowanego wcześniej szklanego słoja (powinien być wyparzony i wysuszony) i zalewam przegotowaną letnią wodą z dodatkiem cukru. Woda powinna zakrywać owoce. Naczynie przykrywam ściereczką przepuszczającą powietrze (może być ręcznik papierowy) i uszczelniam gumką recepturką, żeby muszki nie interesowały się nadmiernie naszym octem. Odstawiam w ciepłe i zacienione miejsce do fermentacji na okres 2-5 tygodni. Proces fermentowania zaczyna się gdy płyn zaczyna się burzyć i pienić, kończy gdy jabłka opadną na dół i wszystko uspokaja się. Długość procesu zależy od gatunku jabłek, ilości cukru i temperatury otoczenia.
Bardzo ważnym jest to, by już od samego początku przemieszać ocet przynajmniej 2-3 razy dziennie drewnianą lub plastikową łyżką. Jest istotne, by płyn przykrył jabłka i nie wytworzyła się pleśń. Ja robię to spontanicznie za każdym razem gdy wchodzę do kuchni. Lubię patrzeć jak pracuje mój ocet. Gdy płyn przestanie się burzyć, przecedzam całość przez czystą płócienną ściereczkę lub bardzo gęste plastikowe sito. Ocet rozlewam do wyparzonych butelek (najlepiej ciemnych) i szczelnie zamykam. Przechowuję w lodówce. Ocet jest łagodny w smaku, o złocistym kolorze, ma ładny jabłkowy zapach, jest nieklarowny, ma mętny kolor, ale za to bardzo zdrowy, o tysiąc razy lepszy od tego, który znajdziemy w sklepie.

Na co zwrócić uwagę?

– najlepiej używać jabłek z upraw ekologicznych BIO, tych które mają w sobie mało chemii

– używać szklanych naczyń wcześniej wyparzonych i drewnianych lub plastikowych łyżek do mieszania, nie powinno mieszać się metalowymi łyżkami

– po kilku dniach fermentacji na powierzchni octu wytwarza się charakterystyczna cienka powłoczka składająca się z żywych kultur bakterii jest to tzw. matka octu. Jest to zjawisko pożyteczne i naturalne, to dzięki niemu alkohol z udziałem tlenu przekształca się w kwas octowy.

– uwaga! jeżeli jednak podczas trwania fermentacji, pojawi się nam na powierzchni biały i puszysty kożuch, ocet niestety trzeba WYLAĆ! ponieważ wdała się pleśń, dlatego tak ważnym jest to by codziennie płyn przemieszać łyżką i zanurzać jabłka.

– do produkcji octu można używać samych obierek i ogryzków (odrzucamy jedynie ogonki)

– ocet jak najbardziej może być zrobiony z różnych innych owoców np. malin, winogron czy wiśni, możemy również wzbogacać smak i aromatyzować go np. dodatkiem kwiatów bzu czarnego czy owoców żurawiny, a zamiast cukru używać miodu.

– jeśli już zdarzy się Wam kupować ocet w sklepie w celach spożywczych, wybierajcie ten mało przeźroczysty, mętny.

Jak używać octu jabłkowego?

– do celów spożywczych:
Używa się do przyprawiania surówek, sałatek, sosów i majonezu, idealnie komponuje się z potrawami rybnymi i mięsnymi zastępując ocet tradycyjny.
Warto przygotowywać sobie napój i pić codziennie rano na czczo, pół godziny przed śniadaniem przez 2-3 miesiące następnie zrobić sobie przerwę około 3 tygodni. Typowa dzienna dawka wynosi od 1-2 łyżeczek od herbaty tj. 5-10 ml do 1-2 łyżek stołowych czyli ok. 15-30 ml octu rozcieńczonego w 1 szklance przegotowanej ciepłej wody. Napój ma przyjemny i lekko kwaśny smak, można go osłodzić dodając łyżeczkę miodu. Nie powinno się przekraczać tych dawek, bo jak wiadomo… co za dużo to może być nie zdrowo!

– zewnętrznie:
Stosuje się jako okłady i masaże skóry, jako tonik do przemywania skóry twarzy,
płukanki do włosów i do innych nie wspomnianych tutaj przeznaczeń.

Ocet jabłkowy to naturalny eliksir witalności i zdrowia.  Warto zrobić go samemu !

Joanna Justyna

MELANZANE SOTT’OLIO AL PROFUMO DI MENTA

Melanzane popolarmente chiamato ortaggio dal punto di vista scientifico senza dubbio è un frutto come pomodoro e cetriolo.
La pianta originaria proviene dall’Asia orientale, India o Cina, poi venne introdotta in Sicilia e Spagna dagli Arabi.
Adesso è uno degli ortaggi più popolari in Italia è coltivata in tutte le regioni. Ai mercati siciliani i contadini le vendono ai sacchi grandi già pronti, (no ai pezzi), 1 € cad. uno … Paradiso nella terra!
Le melanzane spesso e volentieri sono mangiate da tanti italiani in una varietà di ricette, però mai senza cottura. A crudo sono spugnose e hanno un gusto amaro, oltre tutto sono uno dei vegetali, come le patate, che contengono la solanina, un alcaloide tossico per il nostro organismo. Dopo una breve cottura alla griglia, fritto o bollito rende l’ortaggio più digeribile e ne esalta il sapore.

Perché fa bene mangiare le melanzane?

Hanno tantissimi vantaggi. In anzi tutto possiedono un grande pregio: sono ricche di fibre che migliorano il metabolismo, combatono la stipsi e aiutano al fegato a regolarizzarsi. Hanno un enorme capacità di assorbire i grassi alimentari dal cibo che si consuma insieme con loro. Per questo motivo i cuochi componendo piatti, volentieri uniscono melanzane assieme con carne grassa senza paura dell’aumento di colesterolo nell’organismo.
Le melanzane grazie al consistente contenute d’acqua stimolano l’attività dei reni. Possiedono anche una varietà di vitamine e sali minerali come:  potassio, fosforo, calcio, magnesio e ferro, avendo pochi zuccheri. Le vitamine purtroppo si perdono parzialmente nel trattamento termico, durante la cottura, ma i sali minerali rimangono è portano benefici alla nostra salute. Oltre questo si caratterizzano per la presenza di antiossidanti e le sue proprietà depurative aiutano ad eliminare le tossine accumulate nel corpo. Ma sopra tutto hanno un gusto delizioso e sono un antipasto-light, con poche calorie.

Qualche giorno fa, vedendo in negozio delle belle melanzane (sempre rigorosamente provenienza italiana!) ci è venuta la voglia di preparale sott’olio secondo una vecchia ricetta della mamma in Sicilia. Fatte in questo modo si abbinano benissimo con formaggi e salumi.
Le  abbiamo brevemente precotte in acqua con aceto di vino bianco, condite con peperoncino fresco piccante, aglio e origano e abbiamo arricchito con delicato gusto di menta. Personalmente non sono grande sostenitore del sapore di menta nei piatti salati, ma in questa ricetta le profumate foglie si sposano perfettamente.

MELANZANE SOTT’OLIO AL PROFUMO DI MENTA                        (dalla ricetta escono 3 vasetti da mezzo litro)

          Ingredienti:

• circa 2 kg di melanzane

•  acqua con aceto di vino bianco in proporzione 2:1 (2 porzioni d’acqua e 1 porzione di aceto)

  Per condire:

• peperoncino piccante fresco (se non avete va bene anche quello secco)

•  circa 2 cucchiaini di origano

•  3 spicchi d’aglio

•  10-12 fogli di menta fresca

•  4-5 cucchiai d’olio extra vergine (olio evo)

•  olio di girasole o di colza (secondo i gusti) quanto basta

•  sale a piacere

   

           Procedimento:

Le melanzane lavate, togliete il picciolo e tagliate a cubetti abbastanza grossi con tutta la buccia. Mettete sul fuoco acqua con aceto. Calate i cubetti nel acqua bollente, aspettate che ricominci a bollire, lasciate cuocere per 2-3 min. Poi scolate e adagiate su un panno pulito, chiudete strizzando bene in modo di far uscire più acqua possibile. Dopo di che, sempre con il canovaccio chiuso appoggiatele su un colapasta con un peso sopra per tutta la notte.

L’indomani mettete le melanzane in un contenitore e condite con origano, peperoncino possibilmente fresco tagliato a rondelle o quello secco frantumato, aglio tagliato a fettine, sale quanto basta e olio evo a piacere. Mescolate tutto per bene. Una volta ben condite e saporite mettetele ben strette nei vasetti aiutandovi con un cucchiaio o pinza da cucina. Per ultimo tocco appoggiate sopra delle foglie di menta (ogni vasetto 3-4) e coprite con buono olio di semi. Per coprire non usate olio extra vergine che risulterebbe troppo pesante. Fate attenzione che tutto sia ben coperto perché se restano emersi eventuali pezzi dopo un periodo possono coprissi di muffa. Conservare nei vasetti ben chiusi in frigo anche per qualche mese. Le melanzane preparate in questo modo sono pronte da mangiare immediatamente, ma se lasciate in frigo per qualche giorno assorbono bene tutti i suoi aromi.

Se provate questa ricetta, scriveteci se le melanzane hanno esaltato il vostro palato.

Joanna e Gabriele