Przepis na kakaowe jeżyki z płatków owsianych pozostał mi jeszcze z dawnych lat. W czasach komuny, kiedy każdy radził sobie jak umiał, te mało urokliwe, ale pyszne ciasteczka były hitem domowych prywatek. Są mocno czekoladowe, smakują naprawdę wybornie i robią się w mgnieniu oka. Jeżyki świetnie nadają się na popołudniowe “co nieco” do kawy, czy na małe spotkania towarzyskie. Teraz odkurzyłam ten przepis “retro” i wzbogaciłam o kilka fajnych składniów.
JEŻYKI OWSIANE
Składniki:
przepis podstawowy:
65 g kostki masła
200 g cukru
25 g kakao
4 łyżki mleka
130 -150 g błyskawicznych płatków owsianych (górskie są zbyt twarde!)
kilka kropel zapachu rumowego lub arakowego (uwaga! gdy dodaję skórkę pomarańczową rezygnuję z zapachów!)
Dodatkowo jeśli chcę wzbogacić przepis dodaję ulubione bakalie :
łyżka orzechów,
łyżka rodzynek,
łyżka płatków migdałowych,
mała łyżeczka kandyzowanej skórki pomarańczowej
wiórki kokosowe do posypania na wierzchu (opcjonalnie)
Przygotowanie:
W garnku roztapiam masło podgrzewając je na wolnym ogniu, dodaję cukier, kakao, mleko oraz zapach i mieszam do momentu, aż powstanie lśniąca i płynna czekolada. Gdy masa czekoladowa zaczyna się burzyć przez chwilę trzymam ją na ogniu, po czym zdejmuję z gazu i jeszcze do gorącej, wsypuję płatki owsiane oraz ulubione bakalie, całość starannie i szybko mieszam. Pomagając sobie dwoma łyżkami nabieram małe porcje formując kopczyki, które układam na szerokiej blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Robię to dosć energicznie, ponieważ masa szybko twardnieje. Tak przygotowane jeżyki pozostawiam na blacie kuchennym do całkowitego zastygnięcia. Nie dłużej niż po 1 godzinie są gotowe do skosztowania.
Jeżyki to pyszne ciasteczka, ale nie mają ładnej formy, więc dla uzyskania ciekawszego wyglądu można formować kulki w rękach i obtaczać w wiórkach kokosowych lub tak jak ostatnio eksperymentowałam: rozsmarować cienką warstwę masy czekoladowej (mniej więcej ok. pół centymetra) na płaskiej szerokiej formie, koniecznie wyłożonej papierem do pieczenia. Powierzchnię należy dokładnie docisnąć i wygładzić łyżką. Uwaga! gdy łyżka zaczyna przyklejać się do lepkiej masy trzeba umyć ją i kontynuować wygładzanie.
Po około 5 minutach, pół plastyczny blok czekoladowy kroi się na zgrabne kwadraty i w całości pozostawia do kompletnego zastygnięcia.
Likier pomarańczowy to wyborny napój alkoholowy charakteryzujący się wspaniaym zapachem cytrusowym, intensywnym kolorem oraz bardzo miękkim i przyjemnym smakiem.
Przepis przygotowuje się niewielkim nakładem pracy z użyciem kilku prostych składników, a rezultat!? … na pewno Cię zaskoczy!
Domowa pomarańczówka jest doskonałym środkiem trawiennym podawanym na koniec posiłku, ale nie tylko, wyjątkowo waloryzuje również słodki smak deserów. Samodzielnie zrobiona może stać się fajnym pomysłem na prezent, który z pewnością będzie doceniony przez przyjaciół czy naszych bliskich.
Upewnij się jedynie, że kupujesz pomarańcze niepryskane z uprawy BIO!
LIKIER POMARAŃCZOWY
Składniki:
600 ml spirytusu 95°
1,5 l naturalnej wody mineralnej
700 g cukru
skórka z 5 pomarańczy BIO
Przygotowanie:
1. Pomarańcze dokładnie myję, osuszam i obieram cienko obieraczką do warzyw, zostawiając jak najmniej białej warstwy. Skórki wrzucam do dużego słoja i zalewam je czystym spirytusem. Bardzo ważne jest, aby skórka z pomarańczy była całkowicie pokryta alkoholem. Naczynie zakręcam pokrywką i zostawiam do maceracji na 15 dni w ciemnym i suchym miejscu (np. w szafie).
2. Raz dziennie wstrząsam słoikiem dla zmieszania zawartości, a tym samym uwalniania esencji cytrusowych, zawsze upewniając się, że skórki pozostają pokryte alkoholem.
3. Po 2 tygodniach zagotowuję w granku wodę mineralną, dodaje cukier i mieszam do całkowitego jego rozpuszczenia, naczynie odstawiam do ostygnięcia.
Wyciąg alkoholowy filtruję, przecedzając go przez sitko do dużego pojemnika, usuwam skórki, a czysty wyciąg łączę z syropem cukrowym, obydwa płyny mieszam dokładnie, po czym rozlewam do wcześniej zdezynfekowanych i osuszonych butelek, szczelnie zamykam.
4. Zabutelkowany likier pomarańczowy wstawiam do zamrażarki i tam bez problemu przechowuję przez długi okres czasu, z każdym dniem leżakowania zyskuje on coraz lepszy smak; podaję zawsze mocno schłodzony, najlepiej wprost z zamrażalnika!
Mi piace leggere vostri commenti